نفرت پراکنی دولتی و اعمال مجازات های تا سرحد مرگ

در میان این روزهای پر اضطراب و دلهره‌آور که هر یک به نحوی چشم به راه دیدن یک خبر تازه درباره پرونده ساره و الهام هستیم، خوب است نگاهی به رابطه بین نفرت‌پراکنی دولتی  با سرکوب و حذف اقلیت‌های جنسی و جنسیتی  بیندازیم.

نفرت پراکنی به عنوان ابزاری که از طریق آن جامعه را تحریک به خشونت  و ستیز علیه ما می‌کنند و  با  بیمار یا منحرف خواندن ما، استفاده از سرکوب و شکنجه را نه تنها معقول  برای حفظ امنیت روانی و اجتماعی جامعه، امری ضروری القا می کنند..

قدیم‌تر به دلیل کمبود منابع اطلاعاتی آلترناتیو و مترقی و علمی و فقدان تبادل اطلاعات، مردم زیادی در جامعه تحت تاثیر جو ساخته شده توسط حاکمیت قرار می‌گرفتند و نسبت به اتفاقاتی که جامعه ال‌جی‌بی‌تی ایرانی را تحت تاثیر قرار می‌داد بی‌تفاوت گذر می‌کردند اما در طول این سال‌های مبارزه هرچه ما بیشتر به دنبال داشتن حق و حقوق فردی و به رسمیت شناخته شدن آن بودیم، جمهوری اسلامی با تحقیر، نفرت‌پراکنی، شکنجه و کشتار در تلاش برای مقابله با ما بوده است.

شش‌رنگ با تهیه گزارشی مفصل  تحت عنوان “نقض حقوق همجنس‌گرایان افتخار ماست”به بررسی رسانه‌های ایرانی و اظهارات مقامات جمهوری اسلامی از سال ۱۳۹۰ پرداخته است. در این گزارش خلاصه‌ای از نفرت‌پراکنی این حکام که از هر تریبونی  برای فریب  مردمو نابودی و به حاشیه راندن اقلیت‌های جنسی و جنسیتی سواستفاده می‌کند منتشر  شده است. 

در این گزارش با شرایط #قانونی در ایران که باعث شده اینگونه #ادبیات تاثیر مضاعفی بر #خشونت و ‏#تبعیض در اجتماع داشته باشه در مقایسه با #استاندارد های بین‌المللی برای اقلیت‌های ‏جنسی نیز آشنا می‌شویم.‏
با خواندن این گزارش و نشر و پخش آن به دیگر ان افراد جامعه، بکوشیم جامعه ایرانی را در مسیر دفاع و حمایت آگاهانه در به رسمیت شناختن حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی همراه کنیم تا به حکم‌های ناعادلانه‌ای مثل اعدام که امروز گریبان الهام و ساره را گرفته است، فشرده اعتراض کنند.