اقلیتهای جنسی و جنسیتی تحت آزار پزشکی گسترده برای تغییر گرایش یا هویت خود (فارسی، کوردی و تورکی)
شش رنگ، ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲: متخصصان نظام بهداشت و درمان در ایران به طور گسترده اقلیتهای جنسی و جنسیتی را در معرض تغییر گرایش جنسی یا هویت جنسیتی شان قرار می دهند. گزارش “شکنجه در لباس درمان؛ آزار گسترده جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ از طریق درمانهای اصلاحی در ایران” که شش رنگ به مناسبت ۱۷ ماه مه، روز جهانی علیه ال‌جی‌بی‌تی‌هراسی منتشر کرده نشان میدهد که روانشناسان و روانپزشکان تحت نظام حکومتی مبتنی بر تبعیض و خشونت علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی تبدیل به یکی از ابزارهای سرکوب این جامعه شده اند.
«از ۲۱۰ نفر از اقلیتهای جنسی و جنسیتی که از ۲۵ استان ایران در این تحقیق شرکت کردهاند، ۱۰۵ نفر یعنی ۵۰ درصد در معرض این درمانها قرار گرفتهاند که نزدیک به نیمی از آنها را کودکان (افراد زیر ۱۸ سال) تشکیل میدادند و از این میان ۴۵ نفر قربانی یک یا چند نوع از این درمانها شدهاند که بیش از یک سوم آنها کودک بوده‌اند. اکثریت آنها گفته‌اند که این تجربه غیرداوطلبانه و تحت اجبار بوده است»
شکنجه در لباس درمان؛ آزار گسترده جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ از طریق درمانهای اصلاحی در ایران
درمانهای موسوم به درمانهای اصلاحی یا تبدیلی، روشهای درمان بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیزی هستند که از آنها برای تغییر گرایش جنسی و یا هویت جنسیتی افراد همجنسگرا، دوجنسگرا، افراد ترنس و بیناجنسی استفاده می‌شود. این درمانها در چند سال گذشته در بسیاری از کشورهای دنیا ممنوع شده است.
براساس یافتههای این تحقیق پزشکان برای تغییر گرایش جنسی و یا هویت جنسیتی اعضای این جامعه داروهای روان‌گردان تجویز می‌کنند. ۹ نفر از شرکت کنندگان این تحقیق تحت الکتروشوک قرار گرفتهاند. روان درمانی و رفتار درمانی نیز یکی از روشهای رایج بوده است که شامل تشویق یا اجبار به برقراری رابطه جنسی با فرد غیرهمجنس، انجام مناسک مذهبی، تغییر در نوع پوشش و تغییر رفتار در جامعه، قطع رابطه با شریک دلخواه، ازدواج، فاصله گرفتن از دوستان، دست کشیدن ازعلایق فردی مانند گوش دادن یا نواختن موسیقی و تماشای پورن به منظور تغییر احساسات جنسی می‌شده است.
در میان گروه‌های مختلف جامعه اقلیتهای جنسی و جنسیتی، مردان همجنسگرا و پس از آن زنان همجنسگرا بیشتر از سایر گروهها قربانی درمانهای اصلاحی شدهاند. پس از آن به ترتیب دوجنسگرایان، سپس افراد ترنس و بعد سایر گروهها قرار دارند. قربانیان اعلام کردهاند که در طی دوره درمانهای اصلاحی و یا پس از آن افسردگی، میل یا اقدام به خودکشی، اختلال در خواب، از دست دادن حافظه، لکنت زبان و چندین مورد دیگر از آثار مخرب را تجربه کردهاند.
شادی امین مدیر شبکه شش‌رنگ در این رابطه می‌گوید:”مطالعه برخی از روایت‌ها بسیار دردناک و نمایانگر بی‌پناهی این جامعه در مقابل نهادهای بهداشت و درمان است. جرم‌انگاری رابطه همجنسگرایانه عملا اعضای این جامعه را در مقابل قانون بسیار آسیب‌پذیر کرده و امکان هرگونه مقابله یا دفاعی را از آنها سلب میکند.“
گزارش “شکنجه در لباس درمان” نشان میدهد که خانواده و متخصصان نظام بهداشت و درمان در کنار یکدیگر و تحت تاثیر گفتمان دولتی بیشترین نقش را در تشویق یا اجبار اقلیتهای جنسی و جنسیتی به درمانهای اصلاحی داشتهاند. علاوه بر استفاده از روشهای درمانی بیرحمانه یا آزاردهنده، نزدیک به %۹۰ از افرادی که تحت درمانهای اصلاحی قرار گرفتهاند حین درمان و از سوی متخصصان، آزارهای کلامی و روانی، و بیش از ۶۰ درصد آنها رفتارهای اجباری و کنترلی را تجربه کردهاند. خشونت و آزار فیزیکی نیز توسط توسط ۳۰ درصد آنان گزارش شده است.
جمهوری اسلامی همواره در مجامع بین المللی استفاده از الکتروشوک و سایر روشهای درمانی اصلاحی علیه همجنسگرایان را انکار کرده اما نتایج این تحقیق نشان میدهد که این روش‌ها به طور گسترده در ایران استفاده می‌شوند. شش‌رنگ در سال ۱۳۹۷ نیز گزارشی مبتنی بر مطالعات میدانی منتشر کرده بود که نشان می‌داد مرکز درمانی روانشناسی و روانپزشکی با پشتوانه حمایتهای دولتی به شکنجه و آزار و اذیت اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ برای تغییر گرایش جنسی و هویت جنسیتی آنان دست میزنند.
شادی امین میافزاید:”تهیه و انتشار این گزارشها و ارائه آن به نهادهای بین‌المللی و اعمال فشار سیاسی به جمهوری اسلامی از یکسو و از سوی دیگر تلاش برای پاسخگو کردن آن عدهای از پزشکان و روانپزشکان و روانشناسان که در مراوده با نهادهای علمی غربی هستند، بایستی در دستور کار سازمانهای حقوق بشری قرار گیرد.”
در جمهوری اسلامی هر نوع رابطه جنسی با همجنس جرم و مستوجب مجازات‌هایی از شلاق تا اعدام است. آگاهی رسانی درباره گرایش جنسی هویت جنسیتی یا حقوق بشر جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ می تواند تحت عنوان مجرمانه افساد فی الارض طبقه بندی شود که مجازات اعدام در بردارد. در چنین بستری نظام بهداشت روان به شکلی گسترده از لحاظ آماری و جغرافیایی گرایش به همجنس و هویتهای جنسی متفاوت را بیماری‌انگاری میکند. به این ترتیب، نهاد سلامت و متخصصان حوزه روانشناسی و روانپزشکی که قرار بوده مرجعی معتمد و التیامبخش برای جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ باشند، خود به منبعی برای خشونت و آزار این جامعه بدل شدهاند.
شش‌رنگ (شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی)
گزارش را در اینجا بخوانید.