آیا ترنس بودن یک بیماری یا اختلال نیازمند درمان است؟
خیر- طبق آخرین اظهار نظر سازمان بهداشت جهانی، ترنس بودن و ترنسجندریسم دیگر بیماری یا اختلال محسوب نمی شود.
بنابراین، عباراتی مانند «اختلال ملال جنسیتی» یا «اختلال هویت جنسیتی» در دنیای روانشناسی و روانپزشکی مدرن فاقد اعتبار است. طبق رویکرد جدید، ترنس بودن ، تنها نوعی عدم تطابق جنسیتی است که در صورت تمایل خود فرد؛ قابلیت دریافت خدمات پزشکی را داراست. به این معنا، صرفِ علایق ِ ناسازگار با آنچه جامعه به عنوان هنجار ِاجتماعی یک جنس یا جنسیت خاص در نظرمیگیرد، بیماری یا اختلال محسوب نمیشود. اما اگر چنین فردی مایل باشد که هورمون دریافت کند یا ظاهر وبدن خود را با جنسیتی که برای خود قایل است همراستا سازد، سیستم خدمات بهداشتی وظیفه دارد که به او این خدمات را ارایه دهد. همه افراد ترنس حق دارند در این باره تصمیم بگیرند که تا چه اندازه مایلند فرایندهای تطبیق جنسیت را طی کنند. ممکن است برخی از آنها صرفا ً مایل باشند که ویژگیهای ثانویه جنسیشان را تغییر دهند. به طور مثال زنان ترنسی که مایل هستند تنها جراحی تغییر صدا یا لیزر صورت داشته باشند و مایل به برداشتن اندام یا عضو جنسیشان نیستند، نباید وادار به این کار شوند. همچنین مردان ترنسی که فقط مایل به جراحی تخلیه پستان هستند نباید برای انجام سایر جراحیها تحت فشار قرار بگیرند. طبق استانداردهای مراقبت بینالمللی افراد ترنس، هیچ فرد یا نهادی اجازه ندارد هیچگونه درمانی را به این افراد تحمیل کند. فرایند تطبیق جنسیت نباید تابع رویکرد « همه یا هیچ» باشد. به این معنا که افراد ترنس نباید وادار شوند که یا این پروسه را به طور کامل طی کنند یا اصلا حق ورود به آن را پیدا نکنند. هر فرد ترنس با توجه به روحیات و علایق خود، باید تصمیم بگیرد که تا چه اندازه دوست دارد بدنش را تغییر دهد و در چه زمانی این روند تغییر یا تطبیق را متوقف کند.