معترضان الجیبیتی+ در خیزش مردمی ۱۴۰۱ قربانی جنایت علیه بشریت شدهاند
شش‌رنگ، ۲۳ شهریور ۱۴۰۲: رفتار نیروهای امنیتی و مقامات قضایی جمهوری اسلامی در جریان خیزش مردمی ۱۴۰۱ با اقلیت‌های جنسی و جنسیتی مصداق جنایت علیه بشریت بوده است.
شش رنگ (شبکه لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی) در گزارشی تحقیقی با عنوان “جنگ علیه جسم و جان” که امروز در نشستی جانبی در شورای حقوق بشر سازمان ملل رونمایی می‌شود اعلام کرده است که معترضان الجیبیتی+ هدف جنایت اذیت و آزار مبتنی بر جنسیت که یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت است قرار گرفتهاند.
در این گزارش آمده که بالاترین مقامات جمهوری اسلامی از همان ابتدا اعتراضاتی را که با قتل ژینا مهسا امینی آغاز شد به عنوان “جنگ ترکیبی یا هیبریدی که توسط دولت‌های غربی و اسراییل هدایت می شود طبقه بندی کردند که باید با خشونت بارترین شکل ممکن سرکوب می‌شد.
گزارش “جنگ علیه جسم و جان “براساس شهادت ۷۰ نفر از اعضای جامعه الجیبیتی+ که در اعتراضات شرکت داشته و برخی از آنان نیز دستگیر و زندانی شدهاند اثبات می‌کند که این معترضان بهدلیل گرایش جنسی، هویت جنسی، و بیان جنسی واقعی یا مفروض‌شان نسبت به باقی افراد -که به نُرم‌ها و هنجارهای جامعه نزدیک‌تر بوده‌اند- در سطوح بالاتر و به شکلی مضاعف در معرض تجربه سرکوب قرار داشته‌اند. علاوه بر این، این گزارش نشان میدهد که نفرت‌پراکنی علیه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی توسط مقامات بلندپایه جمهوری اسلامی ایران به خشن‌تر شدن جرایم بی‌عقوبت علیه این جامعه دامن زده است.
براساس روایت مشارکت کنندگان در این تحقیق، ماموران امنیتی، مسوولان بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها و مقامات قضایی به‌محض اینکه از ظاهر معترضان یا بازرسی محتویات موبایل‌های آنها و یا بازجویی‌های دیگران متوجه گرایش یا هویت جنسیتی متفاوت آنان می‌شدند، آنها را هدف خشونت‌های جنسی، کلامی و فیزیکی که به جنسیت‌شان مرتبط بوده قرار می‌داده‌اند. برخی از شرکت کنندگان در این تحقیق در اعتراضات خیایانی و در زندان‌ها مورد تعرض جنسی یا تجاوز قرار گرفتهاند. در موارد متعددی آشکار شدن گرایش یا هویت جنسیتی شرکت‌کنندگان در این تحقیق باعث شده تاکید در بازجویی‌ها از اتهام شرکت در اعتراضات به سمت فعالیت‌هایشان به عنوان یک عضو جامعه الجیبیتی+ برود.
این گزارش شامل داده‌هایی است که اقلیت‌های جنسی و جنسیتی پیرامون تجربیات و شواهد خود به‌ویژه در مورد نقض حقوق‌شان در حق برابری، حق برخورداری ازعدم تبعیض، آزادی بیان جنسیتی، حفظ حریم خصوصی، حق تجمع و حق عدم شکنجه ارائه داده‌اند.
براساس اساسنامه دادگاه بین المللی کیفری، “اذیت و آزار مبتنی بر جنسیت” یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت است که شامل محرومیت افراد از حقوق بشر بهدلیل خصوصیات جنسیتی‌‌شان و یا به دلیل ساختارهای اجتماعی و معیارهایی که جنسیت را تعریف می‌کند است و در میانه وقوع جنایات جنگی یا جنایات بین المللی دیگر رخ میدهد.
شادی امین، مدیر شش رنگ می‌گوید: “ما از جامعهٔ بین‌المللی می خواهیم که جنایات جمهوری اسلامی علیه جامعه الجیبیتی + در طی خیزش اخیر را به‌عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسند و مسوولان جمهوری اسلامی را بهدلیل دست داشتن در این آزار و جنایات بر مبنای جنسیت پاسخگو کند. ”
قتل مهسا (ژینا) امینی، زن بیست و دو سالهٔ ایرانی و کورد، به دست نیروهای گشت ارشاد جمهوری اسلامی ایران، به بهانه بدحجابی در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ موج کثیری از اعتراضات را در سراسر ایران به‌دنبال داشت. جامعه الجیبیتی+ (شامل همجنس گرایان، دوجنسگرایان و افراد ترنس) ، به‌همراه دیگر گروه‌های تحت ستم، از جمله زنان و اقلیت‌های اتنیکی، در تمامی اعتراضاتی که بیش از‌شش ماه به طول انجامید، از جمله تظاهرات خیابانی و دانشگاهی و اعتصابات، نقش گسترده و قابل‌‌توجهی داشتند.
اعتراضاتی که نخست با هدف باز‌پس‌‌گیری حقوق و کرامت از دست‌‌رفتهٔ زنان بود، به‌‌تدریج رنگ و بوی ضد حکومتی به خود گرفت؛ اما با این همه این اعتراضات غالبا به‌صورت مسالمتآمیز باقی ماند. با وجود این، مقامات جمهوری اسلامی ایران از ابتدای‌اعتراضات مسالمتآمیز مردمی از آن به‌عنوان جنگ ترکیبی (هیبریدی) یاد کردند و سرکوب وحشیانه و گستردهٔ معترضان را در دستور کار قرار‌دادند. نتیجهٔ سرکوب حکومتی کشته شدن بیش از ۵۰۰ نفر از معترضان، از جمله هفتاد کودک؛ و مجروح، نقص عضو و بازداشت هزاران نفر بود. اقدامات سرکوب‌گرایانه به همین‌جا ختم نشد و حکومت برای رسیدن به اهداف خود از هیچ اقدامی فروگذار نکرد؛ تعلیق و اخراج دانشجویان و کارمندان ادارات، آزار جنسی، تجاوز، اعترافات اجباری و ناپدیدسازی قهری معترضان گوشه‌ای از این اقدامات بوده است.
دانلود فایل پی‌دی‌اف گزارش به زبان فارسی از اینجا
دانلود فایل پی‌دی‌اف گزارش به زبان انگلیسی از اینجا