نفرت پراکنی دولتی و اعمال مجازات های تا سرحد مرگ
در میان این روزهای پر اضطراب و دلهره‌آور که هر یک به نحوی چشم به راه دیدن یک خبر تازه درباره پرونده ساره و الهام هستیم، خوب است نگاهی به رابطه بین نفرت‌پراکنی دولتی با سرکوب و حذف اقلیت‌های جنسی و جنسیتی بیندازیم.
نفرت پراکنی به عنوان ابزاری که از طریق آن جامعه را تحریک به خشونت و ستیز علیه ما می‌کنند و با بیمار یا منحرف خواندن ما، استفاده از سرکوب و شکنجه را نه تنها معقول برای حفظ امنیت روانی و اجتماعی جامعه، امری ضروری القا می کنند..
قدیم‌تر به دلیل کمبود منابع اطلاعاتی آلترناتیو و مترقی و علمی و فقدان تبادل اطلاعات، مردم زیادی در جامعه تحت تاثیر جو ساخته شده توسط حاکمیت قرار می‌گرفتند و نسبت به اتفاقاتی که جامعه ال‌جی‌بی‌تی ایرانی را تحت تاثیر قرار می‌داد بی‌تفاوت گذر می‌کردند اما در طول این سال‌های مبارزه هرچه ما بیشتر به دنبال داشتن حق و حقوق فردی و به رسمیت شناخته شدن آن بودیم، جمهوری اسلامی با تحقیر، نفرت‌پراکنی، شکنجه و کشتار در تلاش برای مقابله با ما بوده است.
شش‌رنگ با تهیه گزارشی مفصل تحت عنوان “نقض حقوق همجنس‌گرایان افتخار ماست”به بررسی رسانه‌های ایرانی و اظهارات مقامات جمهوری اسلامی از سال ۱۳۹۰ پرداخته است. در این گزارش خلاصه‌ای از نفرت‌پراکنی این حکام که از هر تریبونی برای فریب مردمو نابودی و به حاشیه راندن اقلیت‌های جنسی و جنسیتی سواستفاده می‌کند منتشر شده است.
در این گزارش با شرایط #قانونی در ایران که باعث شده اینگونه #ادبیات تاثیر مضاعفی بر #خشونت و #تبعیض در اجتماع داشته باشه در مقایسه با #استاندارد های بین‌المللی برای اقلیت‌های جنسی نیز آشنا می‌شویم.
با خواندن این گزارش و نشر و پخش آن به دیگر ان افراد جامعه، بکوشیم جامعه ایرانی را در مسیر دفاع و حمایت آگاهانه در به رسمیت شناختن حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی همراه کنیم تا به حکم‌های ناعادلانه‌ای مثل اعدام که امروز گریبان الهام و ساره را گرفته است، فشرده اعتراض کنند.